رایموند آبراهام (۱۹۳۳-۲۰۱۰) – در اتریش به دنیا آمد. او معماری را در گراتس خواند و در اواخر دهه ۱۹۵۰ و اوایل دهه ۱۹۶۰ یک استودیوی معماری در وین داشت. آبراهام در سال ۱۹۶۴ به ایالات متحده مهاجرت کرد و اولین بار در همان سال در مدرسه طراحی رود آیلند به تدریس پرداخت. در سال ۱۹۷۱ به نیویورک نقل مکان کرد و از آن زمان تا سال ۲۰۱۰ در اتحادیه کوپر تدریس کرد. آبراهام علاوه بر استادی در کوپر یونیون، در هاروارد و‌ییل، مؤسسه پرات و در دانشگاه‌های گراتس، هیوستون، لندن، استراسبورگ و لس‌آنجلس تدریس کرده است.متفکری رادیکال بود که به اهمیت معماری اعتقاد داشت. برای او، معماری به همان اندازه در ذهن منطقی بود که در زمین. همانطور که او میگفت:

من برای اثبات‌ایده‌هایم به ساختن نیاز ندارم.

در واقع، بسیاری از نقاشی‌های رویایی او به تنها عنوان هنر، در MOMA به نمایش گذاشته شده است. اگرچه اکثر طرح‌های او هرگز ساخته نشدند، اما همواره مورد تحسین منتقدان قرار گرفتند. او بیشتر به خاطر انجمن فرهنگی اتریش در شهر نیویورک شهرت داشت، یک ساختمان ۲۴ طبقه «گیوتین مانند» که به طرز عجیبی روی زمینی به عرض تنها 7.6 متر فشرده شده است! کنت فرامپتون، مورخ معماری، از این ساختمان بعنوان «مهم‌ترین بخش معماری مدرن که از زمان ساختمان سیگرام و موزه گوگن‌هایم در سال ۱۹۵۹ در منهتن ساخته شده است.» یاد می‌کند.

برای معرفی این ذهن بزرگ، آخرین کار او، Musikerhaus (خانه موسیقی یا خانه موسیقیدان) را که توسط توماس مایر عکاسی شده است، را بررسی می‌کنیم؛ بنیاد جزیره هامبروک صاحب موزه جزیره هامبروک و پایگاه موشکی آن است. این ۲۰ هکتار زمین سابقا متعلق به پایگاه موشکی ناتو بوده که در حال حاضر یک منطقه و پارک طبیعی برای هنرمندان، شاعران، آهنگسازان و دانشمندان است که به زندگی و کار دراین سایت مشغولند. ساختمان خانه موسیقی در آن به نوازندگان اختصاص داده شده است.

ریموند آبراهام خواسته است که ساختمان تمام نیرو‌های خارجی از طبیعت را منعکس کند و از فضای داخلی نسبت به محیط بیرونی محافظت نماید. به منظور دستیابی به یک پیکره یکپارچه و تندیسی او بتن را به عنوان متریال استفاده کرده است.
ورودی شرقی شما را به حیاطی هدایت می‌کند که پوشش آن دال بتنی دایره‌ای شیبداری به قطر ۳۳ متر است که به نظر می‌رسد در بالای ساختمان شناور است. در مرکز دال بتن یک مثلث متساوی الاضلاع با ضلع ۱۷ متر خالی شده است. نقطه اوج این مثلث از داخل بر روی پشت بام به طور مستقیم به برج مراقبت پایگاه نظامی سابق اشاره می‌کند. دو برج پله در گوشه‌های مثلث دسترسی به چهار آپارتمان برای نوازندگان، استودیو‌های ضبط و اتاق‌های تمرین را فراهم می‌کند که کنار هم در یک دایره زیر سقف بتنی قرار دارند. در مرکز خیالی مثلث، دور پنجره سقفی، شیشه‌ای پوشش داده شده که نور فضای ۵ در ۵ متراجرای زیرزمین را تأمین می‌کند.

ایده موزه جزیره هامبروک، بر اساس ترکیبی از هنر، معماری و طبیعت، از کارگزار املاک و مستغلات و کلکسیونر‌ اشیاء هنری "کارل هاینریش مولر" آمده است. در مجاورت آن ساختمان بنیاد Langen قرار دارد که توسط تادائو آندو طراحی شده است، و متعلق به یک بنیاد خصوصی است و به بنیاد جزیره هامبروک تعلق ندارد. خانه موسیقی در نمایشگاه دوسالانه بین‌المللی معماری در ونیز در سال ۱۹۹۶ ارائه شد. با این حال، این نمایش ۱۰ سال قبل از آغاز ساخت و ساز آن بوده است؛ در حال حاضر اتمام کار بر روی پوسته ساختمان برای سال ۲۰۱۳ برنامه‌ریزی شده است. ریموند آبراهام در سال ۲۰۱۰ در یک تصادف ماشین در مرکز شهر لس آنجلس کشته شد؛ خانه موسیقی آخرین کار وی بود.