معمار، معلم و نظریه‌پرداز ژاپنی آراتا ایسوزاکی (متولد ۲۳ ژوئیه ۱۹۳۱) به نفوذ ژاپن به برخی از معتبرترین ساختمان‌های قرن بیستم کمک شایانی کرده است و امروز در بالاترین سطح به کار خود ادامه می‌دهد. ایسوزاکی شیوه مخصوصی از مدرنیسم را توسعه می‌دهد، افکار و تئوری‌های او به همان اندازه که در پی برانگیختن ایده‌های مدرن است؛ به فرم‌ها و فضاهای ناب نیز اشاره کند. او شخصیتی بسیار سازگار و به‌لحاظ اجتماعی مسئول است، طرح‌هایش همواره برای توجه فعالانه به زمینه طراحی و در حین حال واجد بیانیه شخصی بودن تحسین‌شده‌اند.

ایسوزاکی در خانواده‌ای ثروتمند به دنیا آمد و در سال ۱۹۵۴ از دانشگاه توکیو فارغ التحصیل شد، کار خود را تحت نظر کنزو تانگه معمار مدرنیست ژاپنی آغاز کرد. ایسوزاکی دستیار تانگه شد و حتی پس از ترک دفتر طراحی تانگه در سال ۱۹۶۳ در طول دهه ۱۹۷۰ به همکاری با مربی قدیمی خود ادامه داد. ایسوزاکی برای کتابخانه استانی اویتا در سال ۱۹۶۶ توجه ها را به خود جلب کرد، سازه‌ای بتنی که ویژگی‌های مشترکی با بروتالیسم و متابولیسم دارد - و طرحی که اعتبار کافی را به ارمغان آورد که از او دعوت شد تا معمار اصلی اکسپو اوزاکا ۱۹۷۰ باشد.

در هر صورت، سبک خاص او حال را به خود جلب کرد. در دهه ۱۹۸۰ او بر روی موزه هنر‌های معاصر لس آنجلس کار می‌کرد و مورد ستایش عمومی و منتقدان قرار گرفت، و چهره او با سفارش‌های المپیک خود در بازی‌های ۱۹۹۲ و ۲۰۰۶ که هر دو به دلیل توجه آن‌ها به مکان‌هایی که در آن‌ها مورد توجه قرار گرفتند بسیار مورد استقبال قرار گرفت. ساخته شدند.