خانه الحمرا توسط آتلیه معماری KOE در سنگال طراحی شده است. این طراحی برای کارفرمایی که به دنبال ر‌هایی یافتن از خیابان‌های شلوغ شهر داکار در سنگال بوده صورت گرفته و در ۶۰ کیلومتری داکار و در منطقه تنه توباب واقع شده است. معمار این پروژه با چالش‌های متعددی جهت ساخت خانه‌ای قابل زندگی در شرایط به ظاهر خشن محیطی مواجه بوده است. راه حل‌های برآمده شامل هر دو جنبه عمل‌گرایانه و معمارانه می‌باشد. ساختمان به یک حیاط مرکزی ارتباط دارد که عاملی برای جذب انرژی از محیط پیرامونی است.

این خانه با هدف ایجاد فضایی برای میزبانی و مهمان‌پذیری ساخته شده است. به همین منظور فضای ورودی با آبنمایی آرام و راهرویی داخلی به استقبال از مهمان می‌رود. ایوان از ردیف ستون‌هایی که با فاصله‌ای مساوی تشکیل شده که دور تا دور حیاط مرکزی قرار گرفته‌اند و باغ داخلی بنا را احاطه کرده‌اند.

آتلیه KOE پروژه‌ای چند وجهی را ایجاد کرده که سطوح مختلفی از حریم خصوصی، آرامش بخشی و انجام فعالیت‌های متنوع را فراهم نموده است. معماری الهام گرفته از محیط اطراف، جان تازه‌ای به این زمین داده است. این خانه به قدری سبز است که می‌توان فرض کرد، زمین به عنوان پسوند آن بیرون آمده، نه چیزی که به آن تحمیل شود. خانه از خاک رس برداشت شده از محل ساختمان ساخته شده و به طور کامل نیاز خود را بوسیله انرژی خورشیدی و باد بهره تأمین می‌کند، بخش شگفت‌انگیز هنگامی اتفاق می‌افتد که تکنیک‌های ساختمانی باستانی با فناوری امروز جفت می‌شوند.

برخلاف بسیاری از سازه‌های خاکی، خانه الحمرا بسیار لوکس است. آتلیه کوئه، خانه را از آجر‌های خشتی تقویت شده با سیمان ساخته است. معمار پروژه "ریچارد رولند"، قبل از طراحی، یک سری تحقیقات می‌دانی جهت بازدید از خانه‌های منطقه برای یافتن ویژگی‌های سازگار با محیط زیست ترتیب داد و توانست تکنیک‌های ساختمانی کاملاً باستانی را کشف و از آن خانه‌ای مدرن ایجاد کند. به نظر می‌رسد این رویکرد به دلیل مزایای اقتصادی زیست محیطی انتخاب شده است. دیواره‌های خشتی ضخیم‌تر از معمول هستند و با استفاده از ظرفیت حرارتی مصالح روشی طبیعی برای کنترل آب و هوا ارائه می‌دهند. این ساختمان گویی نفس می‌کشد و دیوار‌ها به عنوان تنظیم‌کننده دما و رطوبت عمل می‌کنند.

یک بادگیر دوازده متری به گردش هوای تازه در داخل ساختمان کمک کرده و در عین حال یک توربین بادی انرژی الکتریکی مورد نیاز را تأمین می‌کند.الحمرا همچنین مزرعه‌ای را شکل داده است، که در آن دامداری و فعالیت‌های کشاورزی امکان‌پذیر است. در کل این ملک درختان میوه، بادام زمینی، سبزیجات و محصولات غلات کاشته شده است.منظره طبیعی به واسطه در‌ها و پنجره‌های طاقی بزرگ قابل مشاهده است، به علاوه فضای اصطبل و قفس پرندگان نیز از داخل خانه قابل دیدن است.

حالتی از چشم که نشانه‌ای از حفاظت قلمداد می‌شود در یکی از دیوار‌ها به عنوان پنجره وجود دارد که علاوه بر اینکه امضای معمار است، نمادی است که در فرایند طراحی با آن بازی شده است. ‌ایده‌های مفهومی پروژه حول مفهوم پیوند و انتقال از درون به بیرون، از نور به سایه، از فضای عمومی به خصوصی، از انعکاس به جذب، از خشک به خیس و از اجتماعی به خودمانی می‌چرخد.‌ایده‌های عملکردی ساختمان را می‌توان اینطور خلاصه کرد: ساخت با استفاده از خاک رس – بدون نیاز به شبکه انرژی – ترکیب انرژی خورشیدی و باد – زیرزمین با طاق آجری خاکی - استخر طبیعی، جکوزی و حوضچه.
مصالح اصلی، آجر‌های فشرده شده خاکی به علاوه ۸٪ سیمان پرتلند است که هم در ساخت خانه اصلی و هم تثبیت خاک فضا‌های اطراف استفاده شده است. نمای شیشه‌ای استفاده شده در ساختمان، برای برخی از فضا‌ها یک طرف مات (رفلکس) انتخاب شده تا ضمن حفظ حریم خصوصی به بازدید‌کنندگان این امکان را بدهد تا به یک باره از داخل خانه حیاط مرکزی و فضای پشتی خانه را با یک چرخش پانارومایی کشف کنند. قسمت پشتی این خانه از پنجره‌ای شمالی بهره می‌برد و بیشترین دید را به حوضچه، استخر و جکوزی و همچنین به محوطه درختان گرمسیری و پوشش گیاهی موجود در آن دارد. این فضا امکان ارتباط با طبیعت را در عین حفظ فضای خصوصی به مالک ارائه می‌دهد.

برای به حداکثر رساندن استفاده از نور و طبیعت، یک ارتباط داخلی و خارجی یکپارچه ایجاد شده است. هر اتاق دارای دیوار‌های شیشه‌ای است که به یک منظره منحصر به فرد خلوت باز می‌شود. در حالیکه فضا‌های عمومی وسیع به فضا‌های داخلی متصل هستند، فضا‌های نشینمن فراخ و بزرگ به شش بخش تقسیم شده است: فضای نشینمن بزرگ، آشپزخانه و اتاق ناهارخوری که با دو مجموعه سوییت کوچکتر به محیط خودمانی تبدیل شده است. پلان آزاد به یک حجم و فضا‌های ساده با یک جریان بدون مانع، متکی است. ضخامت سقف ۵۰ سانتی‌متری علاوه بر یک منظره چشمگیر، امکان تهویه هوا و همچنین یک عایق طبیعی را نیز فراهم اورده است.

استخر و جکوزی هر دو به طور طبیعی توسط بخشی در مجاورتشان با استفاده از گیاهان آبزی فیلتر می‌شوند و نیاز به مواد افزودنی شیمیایی را از بین می‌برند. بعلاوه‌ی اینکه مساحت بزرگ آن یک خرده اقلیم با آب و هوا خنک را ایجاد کرده است. هدف معمار ایجاد تجربه یک زندگی پایدار و سازگار با محیط زیست و همچنین پاسخگو به نیاز‌های کارفرما بوده است که درعین حال به منابع و آداب و رسوم محلی نیز احترام بگذارد.